Martine Franck in FOMU: een mooie ode aan menselijkheid

Martine Franck in FOMU: een mooie ode aan menselijkheid
Je wordt er gewoon blij van: de overzichtstentoonstelling van Martine Franck (1938-2012). Het doet je corona even vergeten. In het FOMU stap je de bijzondere zwart-witwereld van de Antwerpse Magnum-fotografe binnen. Het is er één vol schoonheid, vrouwelijkheid en menselijke waardigheid.
Meteen al in de eerste zaal begin je spontaan te glimlachen. Misschien wel om de vrolijke onbezonnenheid die de foto’s uitstralen. Een luierende jongeman in een hangmat, onder een lekker lome vakantiezon. Huppelende kinderen op straat, of een vredig verlaten tafereel in een sneeuwlandschap. Gestolen momentjes uit het leven van gisteren, strak gekadreerd in slimme composities. Een prettige kennismaking voor wie de fotografe nog niet kende.
Sociaal engagement
Martine Franck maakte veel meer dan mooie plaatjes alleen. Een zaal verder ontdek je het werk van de gerenommeerde persfotografe. Franck documenteerde betogers, ouderen en vrouwen die op straat kwamen voor een rechtvaardiger wereld. Decennialang voerde ze met haar camera een persoonlijke strijd tegen menselijke uitsluiting. Ze nam het op voor zwakkere groepen en verdiende daarmee ook haar sporen in de overwegend mannelijke wereld van de persfotografie.


De mens achter de beroemdheid
Fotografie is psychologie, en dat valt vooral op in haar portretten: aan de muur prijken heel wat toonaangevende schrijvers, filosofen en kunstenaars van haar tijd. Het zijn geen typische autoritaire portretten die op de covers van Vogue en andere magazines kwamen. Met haar vertrouwelijke blik slaagde ze erin de mens achter de beroemdheid in beeld te brengen.
Het armste dorpje van Ierland
Natuurlijk zoekt een sociaal bewogen fotografe ook de armoede op. In de jaren 90 trok Frank enkele keren naar Tory Island. Ze documenteerde één van de armste geïsoleerde dorpjes van heel Ierland. Hoe moeilijk ook het plaatselijke leven is, voor haar lens hervonden de eilandbewoners hun mooiste authentieke glimlach, en daarmee ook hun waardigheid. De bekroonde reeks toont hoe sterk de menselijke solidariteit kan zijn.

Respect voor mens en cultuur
Ontroerend zijn de beelden die Franck maakte in verschillende rusthuizen. De ouderdom is vaak confronterend. Maar als je dan de foto ziet van een grappig oudje dat met een grote glimlach in de lens kijkt, terwijl ze met haar linkerhand een camera nadoet, verschijnt opnieuw die grote glimlach op je eigen gezicht. Ook de afsluitende reeks over het boeddhisme gaat over respect, op een heel andere manier.
Geraak efficiënt op je bestemming
Waalsekaai 47, 2000 Antwerpen
Bereken je route op slimnaarantwerpen.beGeraak efficiënt op je bestemming
Waalsekaai 47, 2000 Antwerpen
Bereken je route op slimnaarantwerpen.be